زیرکانه بخواب!
در نظام الهی، هر چیزِ تفریح و نشاطی هدف‌مند است! حتّی خواب!
خوابیدن حسّ خوشایندی دارد و نوعی تفریح است. بعضی‌ها برای این‌که ساعتی به خوشی بگذرانند می‌خوابند و بعضی از خستگی، خوابشان می‌برد، بعضی‌ها برای فراموش کردن مشکلات می‌خوابند و همه از آن لذت می‌برند؛ اما در نظام الهی «نیت لذتِ صرف» پسندیده نیست. هرچیزی که با غفلت میانه‌ای داشته باشد در نظام دینی، کنار زده می‌شود. نظام دینی می‌گوید بخواب! لذت هم ببر! اما صرفا نیت «لذت» نکن! در روایت آمده است که خوابِ زیرکانه، خواب افرادی است که در پی پند هستند! خوابی که نیتِ آن «نیروگرفتن» است. نیروگرفتن مسلمان، یک قصدِ مقدس است. لذتی که خداوند نیز از آن نهایت رضایت را دارد. حتی می‌تواند مانند خوابِ روزه‌دار، عبادت شود!
یبداری سرنوشت‌ساز است!
با همه‌ی اهمیت خواب و زیرکی در نیت آن که می‌تواند آن را به یک عبادت تبدیل کند؛ سرنوشت آخرت انسان بسته به اعمالی است که در بیداری و از سر آگاهی انجام می‌دهد! پس بیداری سرنوشت‌ساز است. نیروگرفتنِ مسلمان از آن‌جهت خواب را تبدیل به عبادت می‌کند، که در بیداری از آن نیرو برای خودش و سعادت و رسیدنش به خدا تلاش می‌کند. پس زمانی بیداری ارزش‌مند است که با آگاهی همراه باشد.
بنابراین انسانی که در غفلت از خدا است، خواب است؛ حتی حالتی بدتر از خواب، چون خواب زیرکانه عبادت است، اما خوابِ غفلت سرنوشت‌سوز! در روایتی آمده است که «انسان بی‌توجه به پندهایی که در طول شبانه روز می‌بیند، در خواب است! خواب غفلت» هم‌چنان که خوابِ در وقت نماز که انسان را از نماز بازدارد به «خواب شقاوت» نام‌گذاری شده است.
خوابی هم با نام «خواب حسرت» در روایات است! فرموده‌اند برخی ایام مانند شب جمعه، وقتِ عبادت و نزدیکی به خدا است تا حدی که هر شب جمعه خداوند به دنبال بهانه‌ای برای بخشیدن بندگان خود است. کسی که تمام شب جمعه را می‌خوابد و از یاد خداوند و عبادت در این شب غافل می‌شود به «خواب حسرت» رفته است. خوابی که بعدا باعث حسرت و تأسف می‌شود. انسان روزی بیدارِ بیدار می‌شود؛ از همه‌ی غفلت‌ها و ناآگاهی‌ها رها می‌شود. در آن روز حسرت بعضی روزها را می‌خورد که چه بستر نزدیکی به خدا فراهم بود و او بهره نبرد.
فعالیت عملی
برای ساختن یک عادت طبق آموزه‌های دینی آماده‌ای؟
ما به تو یادآوری می‌کنیم:
- پیش از خواب دعا بخوان (به هر زبانی که خواستی)
- پیش از خواب وضو بگیر!
