لطف اجباری خداوند برای بازسازی قوای بدنی
خواب و بیداری، اولین نظامی است که انسان پس از تولد در چرخه‌ی آن قرار می‌گیرد و از همین رو انسان از سنین کودکی تا پیری با آن خو دارد و آن را می‌شناسد؛ اما کم‌تر به عجایب آن توجه می‌شود. عجیب تا حدی که خداوند آن را از نشانه‌های خود به شمار آورده است: «وَمِنْ آيَاتِهِ مَنَامُكُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ» (روم 23)
از آن‌جا که «خلق الانسان ضعیفا» (نساء 28) خداوند برنامه‌ای را طراحی کرده‌است که پس از ضعف و خستگی قوای عصبی و بدنی و فکری در طول روز، بدن بدون اختیار به خواب متمایل شود.
چیزی شبیه به مرگ؛
از کارافتادن تفکر و کاهش شدید حساسیت‌های عصبی؛
تنها با گذشت چند ساعت، نیروی اولیه انسان، دوباره آماده‌ی فعالیت می‌شود؛
اما چرا خواب در اختیار انسان نیست؟! علم وحیانی رسول خدا به این پرسش، پاسخی اعجاب‌برانگیز داده است. فرموده است: خداوند خوردن، آشامیدن و برقراری برخی روابط را به اختیار انسان گذاشته است؛ اما خواب را به صورت اجباری و تحمیل بر بدن نهادینه کرده است.! او انسان را می‌شناسد! انسان مغرور است! او می‌دانست اگر خواب در اختیار او باشد، برای این‌که نشان ندهد خسته است و درمانده از فشارهای روزانه، خواب خود را عقب می‌انداخت و این‌گونه بدنش فرسوده می‌شد. او خواب را بر اساس «لطف اجباری» قرار داد که انسانِ ضعیف مغرور، بدنش سر وقت، بازسازی شود و به حیات ادامه دهد.
یکی از مهم‌ترین اصول زیست مسلمانی، پیدا کردن رابطه‌ی خود و خدا است. مسلمان از همه‌ی جنبه‌ها و زاویه‌های زندگی‌اش به این رابطه فکر می‌کند. پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله، این تفکر و کشف رابطه را از دریچه خواب نیز تبیین کرده‌اند. فرمود: بخواب که بدانی تو در برابر خداوند آن‌گونه ضعیفی که حتی اختیار حرکت و سکون خود را نیز نداری! در نظام معرفتی اسلام، تو تسلیم اراده‌ی اویی!
فعالیت عملی
برای ساختن یک عادت طبق آموزه‌های دینی آماده‌ای؟
ما می‌توانیم هر وقت که بخواهی به تو یادآوری کنیم:
- با یاد خداوند بخواب! به امیدی که نیرو بگیری و بتوانی فردا برای ساختن روزی جدید تلاش کنی!
