تو هر شب می‌میری!
در آموزه‌های اسلامی رابطه‌ای میان مرگ و خواب ترسیم شده است.
مرگ نوعی خواب است.
خواب نوعی مرگ است.
خداوند در قرآن فرموده است: «وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَى أَجَلٌ مُسَمًّى» (انعام 60)
انسان هر شب می‌میرد و هر صبح برای داشتن فرصتی دوباره، برانگیخته می‌شود.
هر بیداری، مهلتی است برای تغییر!
برای همین است که وقتی انسان از دنیا می‌رود و آرزو می‌کند که «ای کاش مهلتی دوباره داشته باشد» خطاب خداوند این است که مهلت‌های زیادی داشتی و قدر ندانستی «حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ ۚ كَلَّا» (مومنون 99-100)
خداوند در قرآن فرموده است که وقتی می‌خوابید، روح‌تان از بدن جدا می‌شود! اگر در اراده و لطف الهی، فرصت دوباره‌ای برای هر یک از انسان‌ها قرار داده شود، روح به او بازمی‌گردد و اگر نه، روح نگه‌داشته می‌شود از همراهی دوباره با بدن نهی می‌شود! انسان می‌میرد و تا روز قیامت، روحش به بدن باز نمی‌گردد. «اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا ۖ فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَىٰ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَىٰ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى» برای همین است که پیامبر می‌فرماید: «چون بخوابید، می‌میرید و چون بیدار می‌شوید، زنده می‌شوید»
در احادیث آمده است که «مرگ همان خوابِ شبانه شما است! اما طولانی‌تر؛ خوابی تا روز قیامت! وقتی می‌خوابید، گاهی شادی‌ای می‌بینید که نمی‌توانید آن را توصیف کنید و گاهی ترسی به شما می‌رسد که زبانتان قادر به وصف آن نیست، ترس و شادی مرگ نیز این‌گونه است! پس برای آن آماده باشید!
بنابراین، یکی از سازنده‌ترین معلم‌های اخلاق و کنترل انسان، «خواب» است. خوابی که ممکن است آن را تعطیلی کار و تفکر بدانیم، خود نشانه‌ای است برای تفکر و رسیدن به خدا!
فعالیت عملی
برای ساختن یک عادت طبق آموزه‌های دینی آماده‌ای؟
ما می‌توانیم به تو یادآوری کنیم:
- اگر می‌توانی در نیم‌روز، مدت کوتاهی بخواب
- اگر می‌توانی شب‌ها، زودتر بخواب تا صبح زودتر بیدار شوی!
