اندیشه زندگی جاوید (پسین)، به معنای کناره گیری از زندگی اکنون (پیشین) نیست.
محتوا
إِنَّما مَثَلُ الْحَیاةِ الدُّنْیا کماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأَرْضِ مِمَّا یأْکلُ النَّاسُ وَ الْأَنْعامُ حَتَّی إِذا أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَها وَ ازَّینَتْ وَ ظَنَّ أَهْلُها أَنَّهُمْ قادِرُونَ عَلَیها أَتاها أَمْرُنا لَیلًا أَوْ نَهاراً فَجَعَلْناها حَصِیداً کأَنْ لَمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ کذلِک نُفَصِّلُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یتَفَکرُونَ
«انتباه مرگ» نوعی آگاهی ویژه، عمیق و اثربخش مؤمن درباره مرگ است که همراه با «اشتیاق مرگ» و «انس با مرگ» بهصورت «مرگپویایی» نمود مییابد. انتباه و هوشیاری به مرگ، به معنای روی گردان از زندگی دنیا نیست. بلکه برعکس، این هوشیاری باعث تنظیم رغبت به دنیا و تنظیم رهبت به آخرت میشود.
بی‌رغبتی به دنیا به معنی فقر و عزلت نیست فقط به آن وابسته نشو. تعداد و مقدار اموال و دارایی تو در دنیا مهم نیست. مهم این است که برایت حسّ تعلق فزاینده نیاورد.
دین طرفدار نوعی ترس ارزشمند، سازنده، همراه با دوراندیشی و احتیاط است.
بزن بریم!
1-4- تنظیم رغبت به دنیا
- خودآگاهی از طریق توجه به ابدیت انسان
آموزه‌های دین می‌گویند تو، چیزی غیر از بدنت هستی! این دست تو است نه خود تو! این پای تو است نه خود تو! این بدن تو است نه خود تو!
تو خودِ خویشتنی!
تو بدنت را بعد از مرگ ترک می‌کنی اما در طول حیات این‌جا و پس از این‌جا این تو هستی که بوده‌ای و می‌مانی! تو هیچ‌وقت به نیستی و زوال محکوم نخواهی شد. خداوند نیازها، هیجانها و رغبتهای آدمی را با ابدیت انسان هماهنگ نموده است. این دنیا فقط بخشی از زندگی تو است!
به قول پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله «مَا خُلِقْتُمْ لِلْفَنَاءِ بَلْ خُلِقْتُمْ لِلْبَقَاءِ، وَ إِنَّمَا تُنْقَلُونَ مِنْ دَارٍ إِلَى دَارٍ». انسان مدنظر اسلام، «انسانِ از مبداء تا معاد و بعد از معاد» است. نه «انسانِ از تولد تا مرگ».
در نظام ارزشگذاری اسلام، اتمام فرصت عمر، از ارزش اعمال نیمهتمام انسان نمیکاهد. زیرا درهرصورت، انسان، ابدی است؛ چه در بهشت و چه در جهنم. آنچه این انسان ابدی را ارزشمند میکند، ارزشمندی اعمال نزد خداوند است.
.
أمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ، طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ، تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ وَ لَا مُصِرِّينَ، يَا ضَامِنَ جَزَاءِ الْمُحْسِنِينَ، وَ مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِينَ.
