زندگی پس از زندگی (جلسه چهارم)

اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِینَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَینَکمْ وَ تَکاثُرٌ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ کمَثَلِ غَیثٍ أَعْجَبَ الْکفَّارَ نَباتُهُ ثُمَّ یهِیجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یکونُ حُطاماً وَ فِی الْآخِرَةِ عَذابٌ شَدِیدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلَّا مَتاعُ الْغُرُورِ

تنظیم رغبت به دنیا

  1. خداآگاهی از طریق خوش­بینی به خدا و امید به عفو و رحمت الهی

برخی افراد با بازنگری و ارزیابی اعمال گذشته خود، توجه به خطاها و کاستی اعمال صالحشان، خود را سزاوار و شايسته  محبت و رأفت الهی خداوند نمي­دانند. احساس افسردگی و کم­رغبتی به زندگی داشته و برای جبران مافات انگیزه­ای ندارند.

حضرت سجاد وقتی دست به دعا برداشته برای خود مرگ زیبا از خدا خواسته و در آخر با خدا می‌گوید: «يَا ضَامِنَ جَزَاءِ الْمُحْسِنِينَ وَ مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِينَ». این تلمیحی از آیه 30 سوره کهف است: «إِنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ». یعنی ای خدایی که طالب اصلاح اعمال بندگان هستی از این طریق که فساد اعمال را به صلاح تبدیل کنی». و گفته‌ای که اجر محسنین را ضایع نمی‌کنی!

این خوش‌بینی به به خداوند و امید به عفو و رحمت الهی است این امید، هیجان مثبتی در وی پدیدار می‌کند که موجب افزایش انگیزه، استقامت و تلاش و تنظیم رغیت به دنیا می­گردد. بنابراین اعتقاد راسخ به وحدانیت خدا و شناخت صفات او از جمله توّاب، غفور و ذوالصفح، ارحم الراحمین عامل حفظ انگیزه در تلاطم­های زندگی و منشأ تنظیم رغبت به دنیا است.

keyboard_arrow_up